Van tempel tot jungel

Angkor Wat
Deze morgen om 6.00 op weg naar de tempel om de andere toeristen een beetje voor te zijn. De tempel is schitterend en er lopen maar 3 anderen rond. Dit is hoe de tempels ongeveer werden gevonden, jaren geleden. Nog deels overwoekerd door jungel, enorme bomen die op de gebouwen groeien, een beetje vervallen. Maar daardoor voelt het juist echt. Na dit tempel bezoek weer op de fiets gestapt naar een 30km verderop gelegen tempel. Volgens de lonely planet het pareltje uit de kroon. Het viel me eerlijk gezegd een beetje tegen, na al die grootse tempels was deze een beetje aan de kleine kant. Maar de tocht was erg leuk, over het platteland en ik heb nog een verse kokosnoot gedronken. Op de terugweg naar het mijnmuseum geweest. Dit is opgericht door een ex khmer rouge kind soldaat, die na de oorlog met de hand mijnen is gaan ruimen. Opvallend is dat er mijnen uit allerlei landen gevonden worden (Duitsland, USA, Vietnam, Frankrijk etc.). Vervolgens nog een laatste tempel bezocht en dan ben ik zowel tempel als fiets moe.

Kompong Cham
Na Siem Reap ga ik naar dit dorp. Het is een gemoedelijk vissersdorp, waar ik een beetje rond heb gelopen over de markt, een eiland via een bamboebrug heb bezocht en ben bijgekomen. Het diende ook als tussenstation voor de reis naar Kratie.

Kratie
Een rustig stadje aan de Mekong, een fiets gehuurd en samen met een Nederlander die al jaren in India woont om vrijwilligerswerk te doen.Ik heb hem in de bus enthousiast gemaakt voor de fietstocht op 2-daagse tocht gegaan. We gaan naar Koi Pedai. Eerst 5 km fietsen en dan met een pontje naar de overkant, we missen hem net. Dus zit er niets anders op dan rustig van ons zelf meegebrachte ontbijt te genieten. Na met het houten pontje overgezet te zijn, komnen we op een eiland met kleine dorpen en mensen die ons aanstaren alsof ze nog nooit een buitenlander hebben gezien. Ze kijken vol verbazing en soms met schrik naar ons, maar meestal veranderd dat al snel in gelacht en gezwaai. We genieten 2x langs de weg van schaafijs, dat met de hand wordt geschaafd van een groot ijsblok met een houtcshaaf geloof ik ( zo een waar je van die mooie krullen mee kunt maken). Daarna komen er heel wat zoete en chemisch gekleurde dingen door heen, nog een beetje zoete melk uit een blikje en smullen maar. We kunnen de boot naar het volgende eiland, waar we willen gaan slapen heel moeilijk vinden. Maar worden uiteindelijk de goede kant opgewezen, naar een kleine en goede verscholen bootlanding. Met wat handen en voetenwerk, komen we er achter dat de boot over anderhalf uur vertrekt. We krijgen een stoel aangeboden bij een lokaal tentje en de locals buigen zich vol enthousiasme over de inhoud van onze tas, vooral de boekjes over de omgeving vinden gretig aftrek, het fototoestel is interessant en ook oefenen we engels en Khmer met behulp van de lonely planet. En dan gaat ons bootje dan eindelijk weg. We worden hopelijk op het goede eiland afgezet, want daar was bij de locals nog wat meningsverschil over. We blijken goed te zitten en fietsen dwars door de rijstvelden naar het dorpje waar we een homestay willen doen. Het kost nog wat moeite om ene plekje te regelen, maar dan zijn we toch bij onze familie die twee kamertjes maakt door wat doeken op te hangen. Ze koken heerlijk voor ons en we vallen met het getik van de regen (of eerder gekletter want het hoost flink en het geluid van varkens en kippen die onder het huis schuilen in slaap. De volgende ochtend bleken de rijstvelden volgelopen met water en werd het een modderige, maar wel leuke route om naar het pontje terug te komen. We varen naar het vaste land om langs de Mekong weer af te zakken naar Kratie. We zien onderweg een mooie tempel en lunchen bij een dolfijnen view point (alleen was er geen dolfijn te bekennen). In totaal 90km gefietst over hobbelige wegen vol gaten, nu even rusten en dan morgen naar Ban Lung.

Ban Lung, In the jungel the mighty jungel
De minibus naar Ban Lung was een wedstrijdje hoeveel mensen passen er maximaal in een minnivan. Er kunnen er makkelijk 35 in, zo bleek. Nou ja makkelijk, je moest je in allerlei bochten wringen om een beetje te kunnen zitten, en het was meteen een gratis sauna. We kregen onderweg ook nog een klapband, en hebben een uur in de berm moeten wachten. Maar toen waren we dan eindelijk in Ban Lung. Samen met 3 Franse en 2 Belgische meiden hebben we een tour geboekt naar de jungel. De eerste dag gaan we met de jeep richting jungel. Ik zit achterin de laadbak, leuk! Daarna stappen we met onze gidsen en nog een jongen uit Ierland in gemotoriseerde kano;s om ons richting jungel te brengen. De eerste nacht slapen we in een klein dorpje aan de rivier. We spelen HINTS bij een zelf gefabriceerd kampvuur.En worden daarna wakker gehouden door varkens en hanen, die allerlei geluiden maken en we slapen in een hangmat, en daar ben ik nog geen expert in, veel gedraai. De volgende dag gaan we de jungel in we lopen een uur of vijf, zien een paar pootafdrukken, vlinders, vogels een heleboel regen en een heleboel bleodzuigers. Die bloedzuigers staan je op te wachten het lijken een beetje op regenwormen die bewegen als een rechtopstaande vinger die op en neer gaat. Ze zoeken hun slachtoffer en als je voorbij komt lopen springen ze snel op je schoen of been. En dan gaan ze opzoek naar een bloot plekje huid. Als je benen niet bloot zijn klimmen ze met een snel trein vaart omhoog naar je buik om zich daar vast te zuigen. Ik ben 4x gebeten, gelukkig voel je er niks van, maar het is gewoon geen prettig idee dat je een bloedzuigend beest aan je lichaam hebt hangen. Als we in ons kamp aankomen is het eerste wat we doen alle bloedzuigers van onze schoenen en lijf halen en vernietigen. Dan snel ons kamp opzetten: hangmatten met ingebouwd muskietennet tussen twee palen opgehangen en een zeiltje er overheen gespannen als tent. Als ons kamp bijna klaar is, begint het weer te regenen, we zitten dan ook niet voor niets in een regenwoud. We eten staand op een laag bankje om de bloedzuigers en pijnlijk bijtende zwarte mieren geen kans te geven. We gaan vroeg slapen om morgen de gibbons te kunnen horen, en eigenlijk omdat er verder niets te doen valt zonder kleddernat te worden in ons kampementje. In slaap gevallen met jungel geluiden en een spectaculair optreden van vuurvliegjes die als lichtgevende puntjes in de pikdonkere nacht rondzweven. 's ochtends eerst een duik in de rivier en dan lopen we weer een stuk dor de jungel om bij een zwemplek uit te komen. Hier zwemmen en lunchen we om vervolgens in de boot te stappen om ons weer naar de bewoonde wereld te brengen. We zien mooie vogels langs de rivier en worden redelijk nat omdat de rivier snel stroomt na de regen van gisteren. De volgende dag de omgeving van Ban Lung verkend op een mountainbike samen met de twee meiden uit Belgie naar een mooi kratermeer geweest, waar we de enige waren, we hebben er heerlik gezwommen. Daarna een stukje off road, door het platteland om vervolgens naar een waterval te fietsen waar je onder de waterval kon staan, het water kwam met heel wat gekletter op je rug terrecht, een hele ervaring, een soort power jet massage. De terug weg valt met wel zwaar, we moeten veel heuvel op en de versnellingen van mijn mountainbike werken niet echt goed mee, na de tocht hebben we taartjes en thee verdient. Daarna een douche en eten op de markt. De volgende ochten scheiden onze wegen, ik ben nu terug in Kratie om morgen de bus naar Mondulkiri te nemen (bergen en olifanten) de anderen gaan naar Phnom Phen. Na mijn olifanten trip, ga ik waarschijnlijk naar de zuidkust, ik ga nog proberen langs het dorpje te gaan die ik via internet ondersteun, maar het is nog al lastig te bereiken. Verder nog een paar dagen in Vietnam en dan naar Indonesie vliegen.