Himalaya, Japan, Afrika, Holland

Afgelopen week gereisd en weer veel gezien. Wat heeft Peru toch veel verschillende dingen in de aanbieding. Ik ben trouwens weer veilig terug in Ayacucho op dit moment en ga vanmiddag weer lekker aan het werk.

Vrijdagnacht en zaterdag
Op vrijdagnacht ben ik met Leandra vertrokken naar Huaraz. Een flinke reis eerst naar Lima (10 uur) en vervolgens naar Huaraz (8 uur) maar we hadden prima bussen en de reis verliep vlot. Zaterdagochtend in Lima aangekomen. Daar hebben we ons uitgeleefd in een enorme supermarkt. En allerlei lekkers gekocht voor onderweg. Vervolgens met en super luxe en dure bus naar Huaraz gegaan. In de goedkope bus waren alleen nog maar plaatsen achterin vrij en aangezien Leandra snel wagenziek is leek dat ons toch niet zo´n goed idee. Zelfs in onze luxe bus cama heeft ze toch nog misselijkheidverschijnselen gekregen maar gelukkig niet overgegeven. Huaraz ligt in de Cordilleras blancas en de weg er naar toe is nogal bochtig. Mijn aan het vervoer gewende maag heeft nergens last van en ik geniet van het uizicht en de zonsondergang in de bergen. Aangekomen in Huaraz hebben we een leuk hostal uitgezocht we hebben een dakterras en kijken uit op besneeuwde bergen. Huaraz is leuk, niet te groot en schoon! We besluiten vanavond nog een tour te boeken voor morgen. Ik heb maar een week om te reizen dus alles moet een beetje snel.

Zondag
Vanmorgen opzoek naar supermarkt maar die blijkt dicht op zondag. Ontbeten met broodjes uit Lima. Vervolgens op tour gegaan, het is wel volle bak met zo´n 30 mensen. We zijn met twee anderen de enige Gringo´s. Gelukkig kunnen we goed Spaans verstaan want de gids spreekt geen engels. we gaan eerst naar een plaatsje waar we mate de coca drinken. Dit helpt tegen hoogteziekte, we gaan namelijk nogal de hoogte in. Vervolgens stoppen we bij een Puyi raimondi woud, familie van de ananas en bromelia. Deze planten bloeien eens in de honderd jaar. Helaas geen bloeiende gezien maar toch indrukwekkend. Vervolgens naar wat letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van de tour is. We gaan namelijk naar een gletsjer op ongeveer 5000 meter. We laten ons door paarden omhoog brengen en beginnen dan onze uitputtende klautertocht naar de gletsjer. We zien een prachtige ijsblauwe ijsgrot en gaan vervolgens met een ketting de gletsjer op. We hebben een super uitzicht over de besneeuwde bergtoppen en het lijkt net of ik me ergens bovenop de Himalaya bevind.
Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben begint de lucht te betrekken we horen onweer in de verte en het begint te sneeuwen. Ik ben mijn regenjas verloren maar trek wel mijn prachtige en in ieder geval functionele festival poncho aan. De weg naar beneden gaat ongeveer als volgt: glibber glibber, glij, glij, whaa, kluun, kluun, hijg, hijg. We zijn met wat moeite toch veilig beneden aangekomen. In de bus zijn we erg moe en hebben hoofdpijn van de hoogte. Met wat chocola en water is dit snel verholpen. Flink wat Peruanen in onze bus zien er beroerd uit maar Lea en Lot zijn nog wel in redelijke goede conditie. Waar het leven in Ayacucho allemaal niet goed voor is. Terug in Huaraz een ander tour geboekt voor morgenochtend. Daarna een appeltaart gebakken maar door de rare oven de bodem helaas grotendeels zwart.

Maandag
Vandaag op een tour geweest naar een bergmeer. Het was echt erg blauw en de gids vertelde allerlei interessante dingen over de flora en fauna. Dit keer meer Gringos in de bus. Waaronder 4 Israëliërs die dachten een Privé tour te hebben. Ze waren nogal pissig dat er andere mensen in de bus zaten en dat hebben we geweten. Er was constant wat, te warm, te koud, te lang, te kort. Ze hadden een gids die Engels sprak bij zich maar aangezien die vertaalde wat de Spaanse gids vertelde ging het eerst voor de hele bus in het Spaans. Maar nee daar hadden ze ook problemen mee want de gids sprak zo luid. Het leek me nogal logisch dat ze luid sprak aangezien mensen achterin het ook wilde horen. Uiteindelijk zijn we van plaatsen gewisseld en was er weer aardig vrede in de bus. Al bleven de blikken van deze groep van vier akelig kwaad kijken wanneer onze gids wat uitlegde. Na een wandeling langs het meer naar een plaatsje gegaan dat door een lawine bedolven is. We indrukwekkend. Door een aardbeving is er sneeuw gaan schuiven en in 1970 is bijna het hele dorp begraven onder een dikke laag aarde en sneeuw. Alleen een paar mensen die op een hoger gelegen gebied woonden en 350 kinderen die toevallig die dag een circus voorstelling bezochten in het stadion hebben de ramp overleefd. Ik ben blij dat we in Ayacucho geen sneeuw heel dicht in de buurt hebben. Na deze indrukwekkende plaats bezocht te hebben keren we terug. We moeten ons nog flink haasten aangezien we vanavond met de bus naar Trujillo vertrekken. Gelukkig zijn we nog net op tijd en gaan we in onze prima bus op weg naar Trujillo (aan de noordkust van Peru).

Dinsdag
Het eerste in de Lonley planet geselecteerde hostel in Trujillo is echt vreselijk. Ik besluit dan ook maar om een duurder hostel te pakken en een dagje in luxe te baden. Ik heb een eigen badkamer en een tafel enz. Leandra is alleen deze dag nog hier want vanavond vertrekt ze naar Ecuador. We besluiten om samen naar het nabijgelegen strand te gaan. Lekker een beetje uitgewaaid op het strand en naar het surfen en de vissersbootjes gekeken. In de reisgids een vegetarisch restaurant gevonden. Het was echt erg lekker en we hadden zicht op zee. Na de maaltijd terug naar Trujillo en Leandra op de bus gezet. Een avond wandeling gemaakt door de stad. Nog een Peruaanse jongen tegen gekomen met een zus in Utrecht. Ik zat in een parkje maar hij werd al gauw opdringerig. Ben maar met een Hollandse Novio (iemand waar je mee van plan bent te trouwen) op de proppen gekomen. Peruaanse jongens reageren daar nogal lacherig op voor hen is het normaal als je meer dan 1 vriendje hebt. Maar als je aanhoudt dat er voor jouw toch echt maar plek is voor 1 persoon dan druipen ze meestal wel af. En dat was dit keer ook het geval.

Woensdag ´Hoe mijn Hollandse novio weer goed van pas kwam´

Vanmorgen vroeg naar Huancacho vertrokken. heb een hostel vlak bij het strand. Na mijn spullen achtergelaten te hebben vertrek ik naar Chan Chan. Het is een oude stad in de woestijn. Wel erg mooi en interessant. De muren zijn versierd met vissen en net motieven. Na mijn bezoek aan Chan Chan op het strand gezeten met mijn reisgids van Ecuador. Al snel aangesproken door Peruaanse jongen. Leuk gesprek gehad en zijn hele goochel arsenaal bekeken. Helaas kan je hier nooit alleen een normaal gesprek met een Peruaanse jongen voeren en moest ik de hulp van mijn niet bestaande Hollandse Novio weer inroepen. Wel jammer hoor want we hebben echt wel leuk gepraat.
Nogmaals gegeten in Otra cosa dit keer burrito´s mmmm. Nog even gekletst met surfschoolleraar waarvan de vriendin in het restaurant werkt. Nog uitgenodigd voor een live muziek gebeuren. Maar vanwege gerommel in de maagstreek toch maar afgeslagen.

Donderdag
Vanmorgen naar Trujillo gegaan om vandaar naar Chiclayo te vertrekken. Tussen de bussen in luxe met wentelteefjes ontbeten. De busreis is erg mooi we zien woestijn maar in de woestijn ook landbouw. Rijstvelden die me aan Japan doen denken, rietsuiker en grote bedrijven waar ze graankorrels uit aan het zoeken waren met de hand. In de bus twee zaten twee verwende meisjes die steeds maar meer wilde van hun rijke ouders en dat dan ook kregen. Dat zal wel weer even wennen zijn in Nederland want het irriteerde me nogal. Er zijn hier zoveel kinderen die niets hebben.
In Chiclayo eerst naar een markt voor hekserij gegaan. Alleen was er niets te bekennen. het was wel erg grappig aangezien een Peruaanse jongen (ja alweer) me vergezelde op mijn zoektocht en al de bochtjes die ik in de markt nam achter me aan liep. Op de weg naar een combi terminal duidelijk gemaakt dat ik toch echt niets van hem wilde. Bij het afscheid de traditionele Peruaanse kus op de wang gegeven. Maar het was wel nodig om hem flink naar mijn wang te sturen. Met een combi busje naar een interessant museum geweest. Hier in de buurt is een tombe van een Moche koning gevonden en in het museum waren alle schatten te zien. ´s avonds pizza gegeten en vervolgens in mijn bedje gedoken.

Vrijdag
Vandaag ga ik van Chiclay naar Casma. Wat volgens de Lonley planet zo´n 4 a 5 uur zou duren. Uiteindelijk 7 uur onderweg geweest. Eerst 6 uur met de bus en vervolgens met een grote Amerikaanse slee (collectivo) naar Casma. Planning was om naar Sechin te gaan maar dat doe ik nu maar morgenochtend. Nog een wandeling gemaakt en naar de markt geweest.

Zaterdag
Vanmorgen vroeg naar Sechin vertrokken. Na onderhandelingen met een mototaxi chauffeur voor 6 sol heen gegaan. Mooi landschap met agricultuur en woestijn. De tempel is redelijk vervallen door aardbevinkjes. De buitenmuren zijn het interessantst. Ze zijn versierd met afbeeldingen van de slachtoffers van dit niet zon vredelievende volkje. Stapels ogen, tongen, ingewanden, gehalveerde mensen en een heleboel afgehakte hoofden ´sieren´de muren. Het administratief leger hoofdkantoor werd in ieder geval goed bewaakt zullen we maar zeggen. Nog een rondleidinkje gehad van oude maar erg aardige parkwachter die alles wel zo´n 10x herhaalde. Vervolgens voor 10 sol met mijn al twee uur wachtende mototaxi terug gegaan. Uitgecheckt en snel een busticket gekocht. Toevallig vertrok 5 minuten later de bus! Goed uitgekiend dus. Ik zat naast een docent aan de universiteit in Lima. Leuk gesproken over Nederland en Peru en genoten van het prachtige Afrikaans aandoende woestijnlandschap. In Lima aangekomen met een taxi ongeveer een uur in het verkeer vastgestaan. In terminal terreste kaartje naar Ayacucho gekocht in 45 minuten vertrekken we.
In Peru heb je 2 soorten bus terminals in de ene heb je 1 a 2 busmaatschappijen in de terminal terrest een stuk meer (en daar ben ik nu). Het is echt een gekkenhuis het komen en gaan van bussen, mensen en goederen. Soms gaat er echt een hele huisraad mee, eten ,fietsen, matrassen, tv etc. Vervolgens moet je ook nog goed op de inkomende en vertekende bussen letten. In de eerste plaats omdat je wilt vermijden dat onder de bus komt en in de tweede plaats omdat ze niet duidelijk laten weten welke bus waar staat. Als er op de tijd dat je vertrek een bus binnen rijdt van je busbedrijf moet je maar vragen of het jouw bus is want zelf roepen ze het niet.
Dan heb je in Peru nog 3 soorten bussen
Economico, goedkoop voor het gewone volk
Semi- cama, meer beenruimte
Cama, soort neerklap ding voor je benen zodat je een bed kan maken

Ik ga vanavond met een bus economico. Als we in stappen worden sommige tassen met ene metaaldetector gecontroleerd. Dit gebeurt nogal laks want wanneer er iets piept dan vragen ze wat er in de tas zit en als je een bevredigend antwoord geeft dan hoef je, je tas niet open te maken. en de tas van deze alleen reizende gringa wordt helemaal niet gecontroleerd. De grote bagage zit in het ruim van de bus of op het dak. In een van ruimen van de bus slaapt ook de extra chauffeur. Als we op onze plaats zitten worden we op de foto gezet, veiligheids beleid. Dab vertrekken we. We stoppen vaak om mensen in de bus te laten. Zij betalen rechtstreeks aan de chauffeur. Gelukkig laten ze in mijn bus geen meer mensen dan er stoelen zijn. Wel zijn er veel moeders die de hele 10 uur met hun kind op schoot zullen zitten. Deze avond hebben we politiecontrole. Ik heb nog nooit meegemaakt dat we een gordel in de bus moeten dragen. Maar volgens de politie is dat toch echt nodig. Haastig worden nieuwe gordels aangeschaft en gemonteerd. Na 1 1/2 uur mogen we dan toch vertrekken. We krijgen een vreselijk slecht schiet film voorgeschoteld. En na de film gaat het licht uit om te gaan slapen. Het is koud in de bus en ik kan geen goede slaap houding vinden. Ik kijk dan ook maar een beetje naar buiten en irriteer me aan de veel te jonge busboy die elke keer de deur tussen de chauffeurs en de passagiers cabine te hard dicht mikt. In deze nacht zijn veel mensen die van het lage land komen niet gewend aan de hoogte en i.c.m de bochten zijn er veel mensen misselijk. Als we in Ayacucho aankomen ben ik blij dat ik de zuur ruikende bus kan verlaten en naar mijn vertrouwde bedje kan gaan om een beetje te slapen.
In de casa begroet door iedereen en twee pakketten opgehaald. Ook nog een beetje Holland in Peru. Ik heb eindelijk weer eens Nederlandse kaas gegeten. Echt smullen. Pa en Jenneke heel erg bedankt.